koniugować

koniugować: {{stl_3}}koniugować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}kɔɲugɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vi {{/stl_26}}{{stl_12}}bio {{/stl_12}}{{stl_14}}sich {{/stl_14}}{{stl_53}}+akk {{/stl_53}}{{stl_14}}vereinigen {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_12}}ling {{/stl_12}}{{stl_14}}konjugieren {{/stl_14}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

koniugować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, koniugowaćguję, koniugowaćguje, koniugowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}biol {{/stl 8}}{{stl 7}} łączyć się w koniugacji {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
koniugować — ndk IV, koniugowaćguję, koniugowaćgujesz, koniugowaćguj, koniugowaćował, koniugowaćowany 1. biol. «łączyć się w koniugacji» 2. jęz. «odmieniać czasowniki przez osoby, czasy, tryby, strony i liczby» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
koniugowanie — n I rzecz. od koniugować … Słownik języka polskiego

Academic dictionaries and encyclopedias